Literatuur

D+Arte. Dizionario dei termini e cronologia dell' arte universale. Milano (Vallardi), 1999_cop. [622 blz. ISBN 88.8211.366.3]. Hierin "Pluteo": blz. 237-238 ("(dal lat. pluteus)" , balaustra che divide il presbitorio dal resto della chiesa; è formata di lastre di marmo, intagliate o traforate (transenne). Un altro pluteo, o continuazione del primo, delimitava anche il settore ove stavano i cantori (cantoria). Ai lati del pluteo erano gli amboni. Vitruvio chiama pluteus la balaustra posta davantiu ai portici dei templi o tra gli intercolumni." - dit is de volledige tekst).

- Laag, Heinrich, Wörterbuch der altchristlichen Kunst. Kassel (Johannes Stauda), 1959. [168 blz. ISBN -]. Hierin "Pluteus": blz. 104 ("Pluteus, pluteum, Gerüst, Brüstung, jede Art van Bretter- und Gitterwerk. Daher auch für cancelli gebraucht, ferner Lehne einer Bank, Bücherschrank, Lesepult, Mauergürtel." - dit is de volledige tekst).

- Peroni, Adriano, Pavia. Musei civici del castello visconteo, deel in de serie 'Musei d'Italia - Meraviglie d'Italia'. Bologna (Calderini), 1975^cop.. [150 blz. ISBN -]. Hierin "Pluteo": o.a. blz. 26, 28-29 (onder meer bij deze afbeeldingen 121, 126-127, 128-129, worden de in het museum bewaarde natuurstenen panelen van een cancellus in de beschrijvingen ervan uitsluitend als 'pluteo' benoemd).